این آف چند دقیقه پیش بهم رسید :
میگفت: «تمام عضلات بدن از مغز دستور می‌گیرند؛ اگر ارتباط مغز با اعضای بدن قطع بشود، اعضاء هیچ حرکتی نخواهند داشت. اگر هم داشته باشند کاملاً غیر ارادی و نامنظم خواهد بود.»
حرف استاد که به اینجا رسید یکی از دانشجوها که مسن‌تر از بقیه بود بلند شد و گفت: «ببخشید استاد! وقتی ترکش توپ سر رفیق منو از زیر چشم هاش برد تا چند دقیقه میگفت الله اکبر...
نظرخواهی این پست غیر فعاله
روز سه شنبه ، مصادف با سالروز شهادت امام جواد ( ع) ، سید محمد خاتمی در دانشگاه تهران سخنرانی کرد !
اصل خبر مورد خاصی را نمی رساند ، اما اگر کمی در باره ی حاشیه های این برنامه جست و جو کنید به مطالب جالبی بر می خورید ، البته با توجه به سابقه ی آقای خاتمی اصلا تعجب برانگیز نیستند .
برنامه را انجمن اسلامی برگزار کرد ، با نام "همراه شو عزیز" !
سخنرانی آقای خاتمی با صحبت در مورد سالروز شهارت امام جواد (ع) آغاز شد ، اما آقای خاتمی هیچ واکنشی نسبت به سوت و کف زدن های مکرر حضار در طی سخنرانی نشان نداد . آیا پوشیدن لباس روحانیت فقط برای نشان دادن شغل است ؟ آقای خاتمی ، شما مسئولید . شما مسئولید در قبال به تن کردن لباس روحانیت!
خاتمی در واکنش به شعار دانشجویان که خواستار آزادی دانشجویان در بند بودند گفت امیدوار بودم در جمع ما و جامعه ما عزیزانی که به جرم بیان و اندیشه گرفتار شده‌اند نیز حضور داشتند . آقای خاتمی ، شاید یادتان رفته است که این دانشجویانی که گفتید به چه دلیل به زندان افتاده اند . شاید هم تعبیر شما از دانشگاه اسلامی این است : اهانت آشکار به مقدسات !
خاتمی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه که چرا برخی می‌گویند دانشگاه ما اسلامی نیست؟ گفت: این افراد بی‌خود می‌گویند ولی با اینکه بی‌خود می‌گویند چاقویشان از ما که با خود می‌گوییم تیزتر است. آقای خاتمی ، چاقوی شما کند است ، قبول ( البته قبول کردن این فرض هم سخت است ) ، اما گفتن حقیقت نیازی به چاقوی تیز ندارد ، آن هائی که به نظر شما بی خود می گویند چاقوی تیز ندارند ، شجاعت حقیقت گفتن را دارند . شاید بد نباشد سری به دانشگاه های آزاد بزنید .
خاتمی همچنین در مورد پرونده ی موسویان گفت : موسویان یکی از دیپلمات‌های خیلی جدی و تلاشگر برای جامعه است و بسیار متأسفم قبل از اینکه دادگاهی تشکیل شود در مورد وی اظهار نظر شده و عده‌ای به آبروریزی روی آوردند. آقای خاتمی ، یادتان رفته است که هنوز حکم قطعی صادر نشده ؟ به نظر شما حرف خود شما پیش داوری نیست ؟ این صحبت شما جانب گیری در مسئله ی موسویان نیست ؟ شما حرف خودتان را نقض کرده اید !
آقای خاتمی ، چرا مجری برنامه سوالی را که در انتقاد از دست دادن شما با دختران ایتالیایی بود را تا نیمه خواند و از خواندن ادامه ی آن صرف نظر کرد ؟ چرا شما هیچ اظهار نظری نکردید ؟ البته در سخنرانی تان گفتید که به دینداری خود افتخار می کنید . از کی دست دادن با نا محرم جزو دینداری محسوب می شود ؟
آقای خاتمی ، از عدالت گفتید ، از اقتصاد صدقه ای انتقاد کردید ، راهکار پیشنهاد دادید . آقای خاتمی ، این سوال چند وقتی است ذهن من را مشغول کرده است ، چرا این راهکار ها چهار سال پیش به ذهن شما نمی رسید ؟ رئیس جهمور هشت ساله ی ایران ! هشت سال زمان خوبی برای اجرای طرح هائی که اکنون می دهید بود . شاید این را هم فراموش کرده اید !
آقای خاتمی ، من منکر زحمات شما در هشت سال ریاست جمهوری تان نیستم ، اما بعضی وقت ها سوالاتی شبیه این هائی که گفتم ذهنم را بدجور مشغول می کند .
بسیجی ها دلباخته ی حقند و ما دلباخته ی بسیجی ها
آنان سربازان امام زمان (عج) و پیوستگان به او هستند
و تو اگر در جست و جوی موعود خویش هستی
او را در میان سربازانش بجوی
سید شهیدان اهل قلم
گزارش مختصری از این رژه در ادامه مطلب
تازگی ها چند تا رفیق خوب پیدا کردم ، هر وقت دلم می گیره سری بهشون می زنم .
اسمشون رو نمی دونم . فقط می دونم اسم پدر همه شون روح الله است .
محل قرارمون هم همیشه یه جاست . بهش می گن مقبره الشهدا …
از هر جای تهران ، اگر بتونید از وسط این همه دود دامنه ی کوه رو ببینید ، گنبد آبی بزرگی خود نمائی می کنه . کنار این گنبد مزار پنج شهید گمنامه . اگه دلتون گرفته بود و خواستید آروم بشید یه سر بزنید : شهرک شهید محلاتی ، فاز 3 ، میدان امام علی (ع) ، مقبره الشهدا
یا لطیف
گفتم : برای چی می خندی ؟
گفت : خوب خنده داره ! مسخرس !
گفتم : کجای عاشقی خنده داره ؟
گفت : اینکه یکی عاشق مرگ باشه خنده داره !
گفتم : خوب اشکالی نداره ، می دونی شهادت چه لذتی داره ؟ آخه من و تو چی می فهمیم از لذت شهادت ؟
گفت : آخه بی معنیه ! شهادت برام مفهومی نداره ، شهدا هم یه سری آدم بودن که رفتن و تیر بهشون خورد و مردن ، با کسی که ماشین بهش می خوره و می میره که فرقی نداره !
گفتم : شهدا به خاطر شخصیتشون بود که شهید شدن ، به خاطر این که خدا دوسشون داشت !
گفت : خوب مگه شهدا کی بودن ؟
گفتم ؟ همت رو می شناسی؟
گفت : نه !
گفتم : چمران رو می شناسی؟
گفت : نه !
گفتم : خرازی رو می شناسی؟
گفت : نه !
گفتم : زین الدین رو می شناسی ؟
گفت : نه !
گفتم : باکری رو می شناسی ؟
گفت : نه !
گفتم : باقری رو می شناسی؟
گفت : نه !
گفتم ....
و من مانده بودم ، در حیرانی و ویرانی ، که چرا آنقدر از شهدا و جنگ دور شده ایم ، آنقدر که نمی دانیم نام اتوبانی که بارها از آن گذشته ایم ، نام شهیدی است که همت می نامیدندش ، یا چمران و باقری و یا زین الدین ! و ما خوب می دانیم که فلان فوتبالیست در فلان تیم غربی توپ می زند و فلان جا مصدوم شده، فلان بازیگر فیلم جدیدی بازی کرده ، فلانی زن دومش را طلاق داده و فلانی... ، اما افسوس که نمی دانیم همت کجا شهید شد و چمران چگونه پر گرفت ! نمی دانیم زین دین از کدام خیابان به عرش رفت ، و باکری چرا برنگشت ! نمی دانیم خرازی با نگاه عمیقش پی چه چیزی می گشت و نمی دانیم بابائی چرا در آسمان ماند ! نمی دانید چه شد که صیاد و کاظمی هم رفتند ، نمی دانیم در کربلای پنج چه گذشت ، نمی دانیم چرا اروند بوی خون می دهد ، نمی دانیم دوکوهه چرا همیشه دلتنگ است ، نمی دانیم چرا مجنون چشم به راه است ، نمی دانیم چرا فکه تشنه است ، نمی دانیم چرا طلائیه مظلوم است ، نمی دانیم چزابه چرا حال عجیبی دارد ، نمی دانیم چرا خرمشهر پی گمگشته اش می گردد ، نمی دانیم چرا محمودوند و پازوکی را بردند ، و نمی دانیم چرا فزرندان شهدا این قدر غریبند ! نمی دانیم چرا دختر شهید از مزار پدرش دل نمی کند ، نمی دانیم چرا پسر شهید عکس پدرش را در آغوش می گیرد ، نمی دانیم چرا همسر شهید همیشه چشمانش سرخ است ، نمی دانیم چرا سرفه های خشک شیمیایی با لبخند است ، نمی دانیم چرا تق تق عصای جانباز سمفونی ایثار است ، نمی دانیم چرا از یاد برده ایم یادی را که نباید فراموش می کردیم . و نمی دانیم چرا انتظار آنقدر طولانی شده است ...
--------------------
خواهر عزیم همراز ما رو به یه حرکت وبلاگی دعوت کرد . و خواست که از مطالب قدیمی یکی رو به عنوان بهترین مطلب انتخاب کنیم و دوباره تکرارش کنیم . من هم این مطلب رو از بلاگ قبلیم انتخاب کردم .
بسم الله الرحمن الرحیم
أرادَتهُمُ الدُّنیا فَلَم یُریدُوها وَ اَسَرَتهُم فَفَدَوا اَنفُسَهم مِنها
دنیا آنان را طلب کرد اما آنان نطلبیدند و اسیرشان کرد اما جانشان را فدا و خود را رهاندند. ( امیرالمومنین (ع) خطبه ی 184)
.دنیا ... زیباست ! نه؟! البته برای کسی که سیاهی جلوی چشم هاشو گرفته خیلی زیباست . اما برای کسی که عمق نگاهش از افق دور تر میره نه .
برای کسی که اوج فکرش عمق دره ی شهوته زیباست .اما برای کسی که عظمت فکرش عرش رو میلرزونه نه .
برای کسی که به زندگی توی عافیت دنیوی راضیه زیباست اما برای کسی که لذت زندگیش توی لحظه ی رفتنشه نه .
زنگی برای کسی که منتظر ذلته زیباست امابرای کسی که منتظر شهادته نه .
آری ! زندگی برای همه زیبا نیست .
زندگی زیباست اما شهادت از آن زیباتر است. پ . ن : من هم دعوت می کنم از این دوستان که بهترین مطلبشون رو دوباره تکرار کنن : زبان سبز ، کیمیای قلم ، حاج همت شقایق پر پر ، حرف های دل یک جوون ایرانی ، یک فیلم ساز جوان 
در چند روز اخیر با توجه به انتخاب رئیس جدید مجلس خبرگان ، این موضوع مطرح شده است که اصولاً مبنای انتخاب رئیس مجلس از نظر خبرگان چیست ؟
مجلس خبرگان را می توان مهمترین مرکز تصمیم گیری های حیاتی کشور دانست . از آنجائی که انتخاب رهبر جامعه بر عهده ی این مجلس می باشد ، حوادث داخلی این مجلس نیز در زیر ذره بین رسانه ها و مردم قرار می گیرد و حساسیت نسبت به اقدامات این مجلس امری طبیعی است .
در صلاحیت خبران و اعضای آن جای هیچ شک و شبهه ای نیست ، اما اخیرا بحث هایی در مورد انتخابات هیئت رئیسه ی این مجلس شروع شده است . در این انتخابات که طی آن آقای هاشمی رفسنجانی به عنوان رئیس جدید این مجلس برگزیده شد ، چند نکته قابل توجه و تامل است :
1 – آقای رفسنجانی در این مجلس نیز همانند بساری دیگر از انتخابات های اخیر ، از حمایت اکثریت قاطع بی بهره بودند ، با توجه به شخصیت اعضای مجلس خبرگان ، این امر قابل تامل و توجه است .
2 – انتخابات مجلس خبرگان تا حدودی ملاک های این مجلس را برای برگزیدن افراد مشخص کرده است . اینطور به نظر می رسد که تجربه و سابقه در درجه ی بالاتری از خصوصیات شخصیتی و مقبولیت عمومی قرار دارد . آقای هاشمی در کنار توانائی مدیریتی شان با انجام بعضی اقدامات ، باعث شده اند تا در مورد خصوصیات شخصیتی ایشان تردید هائی به وجود آید .
3- نتایج نسبتا نزدیک آراء ، این نکته را یادآوری می کند که رئیس جدید مجلس – آقای هاشمی رفسنجانی – در ارائه ی طرح ها و در کل مدیریت این مجلس بر خلاف مجمع تشخیص مصلحت نظام ، آزادی عمل کمتری دارد . با توجه به اقدامات اخیر ایشان ، این امر باعث امیدواری بسیاری گشته است .
ساختمان آسایشگاه
تاقچه ی بالای تخت یک جانباز (عکس سمت راست : یکی از شهدای جانباز)
جانباز قطع نخاع و ناشنوا
عکس های بالای تخت جانباز
"ما هرچی داریم از شهید همت داریم ، مرد یعنی این"
یادمان باشد : ما هر چه داریم از شهید همت و امثال ایشون داریم .
جمعه ساعت ۶ صبح قراربود در کهف الشهدای تهران مراسم دعای ندبه برگزار بشه . مسیر خاکی و ناهموار بود . حاشیه ی مسیر رو هم با پرچم های رنگی تزئین کرده بودند .
اینجا کهف الشهداست ...
آرامگاه ۵ شهید گمنام ...
مراسم شروع شد . جمعیت نسبتا خوبی آمده بودند . حدود ۱۰۰ نفری می شدند ( شاید هم بیشتر ) . دعای ندبه . صدای گریه های خاموش آرام به گوش می رسید .
اواخر دعا بود که دکتر الهام هم آمد . بعد از مراسم سخنرانی کوتاهی کرد و بعد آن به زیارت شهدا رفت .
شهدای کهف الشهدا ، شهدای غریبی بودند . مزارشان مشرف به شهر بود . شهری که ... .
التماس دعا
.................................................
پ . ن :جایتان خالی ، صبحانه هم دادند . چای و حلیم .
پ . ن : فایل صوتی سخنرانی دکتر الهام رو می تونید از اینجا دریافت کنید ) حدود پانزده دقیقه است .چند دقیقه ی اولش رو متاسفانه نتونستم ضبط کنم )
یا لطیف
بعضی چیز ها را نباید فراموش کرد
بعضی وقت ها اتفاقاتی می افتد که مدت ها در باره ی آن ها خبر می سازند و به آن شاخ و برگ می دهند . درباره اش مقاله و نقد می نویسند و حرکت های دست جمعی راه می اندازند ، اتفاقاتی که شاید فقط برای چند روز برای ما مهم اند . اما بعد از آن چند روز در خاطرات ما بایگانی می شوند . خاطراتی که حتی بعد ها نیز آنها را به یاد نمی آوریم .
بعضی وقت ها اتفاقات مهمی می افتد ، کسی بیت المال را می دزدد . کسی از مسئولیتش سوءاستفاده می کند ، کسی حق الناس را پایمال می کند ، کسی ملتی را به بازی می گیرد ، کسی به اعتقاداتمان اهانت می کند ، کسی حرمت می شکند و کسی ...
ما هم شاهد اتفاقاتی بوده ایم ، در مورد مفاسد اقتصادی شنیده ایم . خبر اختلاس های کلان بعضی ها را شنیده ایم . می دانیم که فلانی به خاطر پارتی کلفتش زندان نرفت . دیده ایم که فلان روزنامه به اعتقاد ما اهانت کرد . فلان کس مردم را بازیچه قرار داد ، دیده ایم دادگاه کسی به دلایل نا معلوم پشت سر هم عقب افتاد و دیده ایم دست های پشت پرده ای را که جلوی خدمت خالصانه ی افراد متعهد را می گیرند . ما همه ی اینها را یا دیده ایم و یا شنیده ایم . اما باز هم بعد از مدتی فراموش کرده ایم .
فراموشی های ما بعضی وقت ها به قیمت گرانی تمام می شود . گاهی به قیمت بی احترامی ای دیگر ، گاهی هم به قیمتی گران تر .
مخاطب من وبلاگ نویسان متعهد هستند . وبلاگ نویسانی که همیشه حظور در صحنه شان را نشان داده اند . اما یادمان باشد بعضی چیز ها هستند که نباید فراموش کنیم . نمونه اش را می بینیم . چند وقتی بود فراموش کرده بودیم که روزنامه ی شرق چرا توقیف شده بود و بهای این فراموشی هم اقدام اخیر این روزنامه بود .
ما وظیفه ی سنگینی بر عهده داریم ، بد نیست کمی به این وظیفه فکر کنیم .
.................................................................
پ .ن :ما زود فراموش می کنیم . بعضی وقت ها هم چیز هایی را فراموش می کنیم که ارزشمندند ، مثل شهدا . بد نیست این جمعه یادی از شهدا بکنیم . وعده ی ما جمعه ۱۹ مرداد ساعت ۶ صبح
مکان: ولنجک- انتهای بلوار دانشجو- بالاتر از خیابان البرز- کهف الشهداء (آرمگاه ۵ شهید گمنام دفاع مقدس)
* سرویس رفت برای خانواده ها و خواهران و برادران وبلاگ نویس، صبح جمعه، ساعت ۵ در دو محل مستقر می باشد:
۱- میدان انقلاب- ضلع شمالی- ابتدای خیابان کارگر شمالی
۲- میدان امام حسین- ضلع غربی- ابتدای خیابان انقلاب
