خواهر عزیم همراز ما رو به یه حرکت وبلاگی دعوت کرد . و خواست که از مطالب قدیمی یکی رو به عنوان بهترین مطلب انتخاب کنیم و دوباره تکرارش کنیم . من هم این مطلب رو از بلاگ قبلیم انتخاب کردم .
بسم الله الرحمن الرحیم
أرادَتهُمُ الدُّنیا فَلَم یُریدُوها وَ اَسَرَتهُم فَفَدَوا اَنفُسَهم مِنها
دنیا آنان را طلب کرد اما آنان نطلبیدند و اسیرشان کرد اما جانشان را فدا و خود را رهاندند. ( امیرالمومنین (ع) خطبه ی 184)
.دنیا ... زیباست ! نه؟! البته برای کسی که سیاهی جلوی چشم هاشو گرفته خیلی زیباست . اما برای کسی که عمق نگاهش از افق دور تر میره نه .
برای کسی که اوج فکرش عمق دره ی شهوته زیباست .اما برای کسی که عظمت فکرش عرش رو میلرزونه نه .
برای کسی که به زندگی توی عافیت دنیوی راضیه زیباست اما برای کسی که لذت زندگیش توی لحظه ی رفتنشه نه .
زنگی برای کسی که منتظر ذلته زیباست امابرای کسی که منتظر شهادته نه .
آری ! زندگی برای همه زیبا نیست .
زندگی زیباست اما شهادت از آن زیباتر است. پ . ن : من هم دعوت می کنم از این دوستان که بهترین مطلبشون رو دوباره تکرار کنن : زبان سبز ، کیمیای قلم ، حاج همت شقایق پر پر ، حرف های دل یک جوون ایرانی ، یک فیلم ساز جوان